Kiekjes van De Kwelpiepers uit de oude doos

Nu met "www.kwelpiepers.nl" De Kwelpiepers op het Internet toch een bepaalde positie hebben verworven, blikken we met onderstaande foto's terug in de tijd dat nog niemand (althans niet bij De Kwelpiepers) van dit wereldwijde netwerk had gehoord.

Maken we een sprong terug in de tijd dan starten we bij Carnaval 1985.
In die tijd waren de Kwelpiepers niet te onderscheiden van De Kwelschapen (de carnavalsvereniging van de Officiersmess van Vliegbasis Eindhoven, van het 314 squadron om precies te zijn), nou ja, het waren diegene met een toeter of trommel in hun handen. En zo dweilden een grote groep met (Kwelschapen)vachtjes door Eindhoven. Het Kwelschapenlied werd ook toen al knielend gespeeld.
De Kwelpiepers (in die tijd nog uitsluitend mannen) hadden zéér charmante en geweldig uitgedoste dames.
De band met de luchtmacht werd nog een extra onderstreept door het vervoermiddel: een militaire bus bracht ons van de mess naar de vele feesten en partijen in Eindhoven en omgeving en we hebben zelfs een straaljager overwogen.

Tijdens Carnaval 1986 werd tijdens de kapelleninstuif op vrijdagavond (een begrip in Lampegat destijds) voor het eerst de Guus Wegman wisseltrofee uitgereikt.
Alleen met Carnaval ons uitleven was een beetje mager. In het najaar van 1986 werd het eerste Kwelpieperweekend naar Zeltingen-Rachtig georganiseerd. Lekker spelen op straat en tijd voor een staatsiefoto.

De Kwelpiepers speelden niet altijd in hét tenue. Soms, tijdens officiële feesten en partijen alwaar zij ook graag te gast zijn, wordt het burger kloffie aangehouden zoals in 1987 tijdens de afscheidsreceptie van 'de chauffeur van de commandant'.
Het najaar stond weer in het teken van het Kwelpieperweekend dat deze keer in Grevermacher (Lux) gevierd werd. Wederom veel op straat gespeeld (er was ter plekke geen Stoeprand) en zelfs gezongen. Maar op zijn tijd ook rustig gezeten.

Met Carnaval 1988 hadden we nog steeds de vachtjes maar we onderscheidden ons van de Kwelschapen met onze nieuwe blauwe sjaaltjes (de weg naar een eigen tenue was gezet).
Tijdens de optocht kwam onze toenmalige muzikale leider Willem Cornelese onder de trekker van de Prinsewagen doch, hoewel in rolstoel, belette hem dat niet van verder muziek maken.

Met Carnaval 1989 was reeds het motto "zonder drank geen klank", alleen kwam de klank niet alleen uit de instrumenten (we maakten minder muziek als tegenwoordig).
Ook werd al goed aan de toekomst gedacht dus waren er met het Kwelschapen Kindercarnaval diverse kleine Kwelpiepsters in spé te bewonderen.

In het najaar was het tijd voor het traditionele Kwelpieper-weekend naar het buitenland (destijds slechts één keer per jaar...). In Brugge was het goed toeven (De Straffe Hendrik was inderdaad een straf biertje) maar Kwelpiepers laten zich niet in de boot nemen.

Een jaar later werd meegedaan met de Rommelpot 1990, ofwel de verkiezing van Eindhovens Carnavalslied. In die tijd werd dat nog gehouden in 't Karregat te Tongelre.

In 1991 werd koers gezet naar het Nederlandse Venetië, ofwel Giethoorn. Aldaar speelde we voor de plaatselijke zeilschool hetgeen ons op een hoger niveau bracht. Het slapen aldaar na afloop in de te kleine stapelbedjes ging wat moeizamer.
's Avonds grote jongen dan ook 's morgens niet te flauw, werden we de volgende dag met de boot weer in het centrum van Giethoorn afgezet.

De Kwelpiepers waren als de Walt Kwelney Piepers in totaal onverwachte kleding aanwezig tijdens het Hoane Boere Bloas festijn in 1992.
Dat we scholen een warm hart toedragen mogen blijken uit onze muzikale ondersteuning tijdens de sponsorloop dat voorjaar van de basisschool in de Eindhovense wijk Genderbeemd. Dat jaar werd eveneens met een taboe gebroken door Kwelpiepers van het vrouwelijke geslacht toe te laten !
Het Kwelpieper-weekend ging dat jaar naar het Luxemburgse Grevermacher alwaar De Kwelpiepers te zien waren ZONDER VACHTJE en mét een nieuwe blouse !!

In 1993 werd in het voorjaar in een weekend weer Giethoorn aangedaan. Het tenue was inmiddels uitgebreid met een rode pet, al dan niet voorzien van de nodige versierselen. We kampeerden dat jaar op een eilandje aan de Bovenwijde (de plas waar Giethoorn aanligt) alwaar het, mede gezien het goede weer, goed toeven was.
We hadden de smaak goed te pakken dus gingen we dat jaar nog een weekend weg (het Kwelpieper-weekend) naar Wasserliesch (im Albachtal voor de kenners) alwaar de Moselwein erg fijn kan zijn.
1993 werd grandioos afgesloten met onze deelname aan de Rommelpot alwaar we met onze Kwelgirls met het liedje "Ge houwt er niks an over" (tevens het Lampegatse motto voor Carnaval 1994) de TWEEDE PRIJS in ontvangst namen en voor het eerst in ons bestaan Kwelpieper-geluiden op een CD werden gezet !!

Met Carnaval in 1994 hadden we weer onze vachtjes aan. 1994 was tevens het jaar dat we voor het laatst het Kwelschapen Carnaval organiseerden. Dé vrijdagavond op de Vliegbasis met de kapellen-instuif (die daarna door andere verenigingen is opgepakt) was voorbij. Ook kwam daarmee een einde aan rondritten met de Luchtmacht-bus en werden de contacten van De Kwelpiepers met de officiersmess van Vliegbasis Eindhoven minder.

In het najaar van 1994 zijn we op tournee geweest in Luxemburg en werden diverse opstellingen uitgeprobeerd. Te Vianden werd de brede opstelling toegepast. 's Avonds werd op onze overnachtingslokatie camping La Barrage (voor kenners te Stolzembourg aan rivier de Our) met de compacte opstelling getracht het dak van de kantine eraf te blazen. De volgende morgen was het in Diekirch tijd voor de staatsie-opstelling alwaar l'ensemble Kwelpiepers het Concert-Apéritif verzorgden.

Naast bovenstaande openbare optredens zijn De Kwelpiepers ook graag van de partij op meer besloten party's. Zo waren we in november 1994 natuurlijk van de partij in het kasteel van Geldrop tijdens de bruiloft van onze Maurice en Helga, twee Kwelpiepers die in de echt werden verbonden. Overigens werd met elkaar trouwende Kwelpiepers een vaker voorkomend verschijnsel en de lange rij is (voorlopig?) afgesloten met Adèle en Casper ofwel Andrea en Rinus ....

En vervolgens zijn we geland (om nog maar eens een Luchtmacht-term te gebruiken) bij 1995, het jaar waarin we afscheid namen van onze oude tenue's !

Met Carnaval 1995 hadden we voor het laatst de vachtjes met blauwe kiel (het Carnavals-tenue) aan. Na muziek maken kwamen we bij de Hut van Mie Pils te Aalst met boerenmoes weer enigszins op krachten.

De tweede zondag in juni is het elk jaar tijd voor de Open Kampioenschap van Nederland tijdens de Bemmelse Dweildag. In 1995 namen we deel aan de Wedstrijdklasse en speelden we voor de verandering op (en naar goed Kwelpieper-gebruik) meer vóór het podium. We spelen overigens vaker in de Leutklasse zonder podium (vinden we leuk).
Met vermelding in het jury-rapport zoals "dat de jeugd de toekomst heeft bewijst deze groep" vielen we goed in de smaak en onze jongste Kwelpieper (op dat moment) was al een aardig gevoel voor ritme aan het ontwikkelen om dat kracht bij te zetten.
Tevens namen we aldaar ook afscheid van ons zomertenue en hierbij nog een laatste blik van dichtbij op onze zwart/witte blouse met rode pet en rode versierselen (bretels, sjaal, stropdas etc).