Zelfs Frank Lamers kwam zijn vader versterken zoals hij dat een kleine twintig (!) jaar geleden ook deed en het oude repertoire werd door alle oud Kwelpiepers spontaan (en nog steeds zonder bladmuziek) ingezet.

Ook de oude ritme sectie wist het vel nog aardig te raken (wat heet) en duurde dan ook geen twee setjes of de blaren stonden bij Arjan weer in zijn hand.

De groentjes onder de Kwelpiepers vonden het allemaal nog heel aardig klinken. Maar ja, ze noemden zich destijds niet voor niets ook Kwelpiepers, toch ?